Pomiar oporu toczenia
Gdy koła lub zestawy kołowe toczą się po nawierzchni, pewna siła przeciwstawia się temu ruchowi. Jest ona znana jako opór toczenia. To siła, jaką należy przyłożyć, aby urządzenie w dalszym ciągu toczyło się ruchem jednostajnym. Opór ruszania z miejsca z kolei to siła wymagana do wprawienia w ruch urządzenia stojącego nieruchomo w miejscu. Innym typem oporu jest opór skrętu. Wpływa on na zwrotność urządzenia.
Opór toczenia każdego pojedynczego zestawu kołowego określany jest w idealnych warunkach testowych. Podłoże musi być płaskie i wolne od przeszkód i zabrudzeń, a temperatura musi zawierać się w określonym zakresie. Zestawy kołowe są następnie badane przy prędkości wynoszącej 4 km/h z ładunkiem równym około dwóm trzecim maksymalnej nośności. Te warunki idealne umożliwiają porównanie różnych kół i zestawów kołowych. Jednak należy uwzględnić, że rzeczywiste warunki otoczenia podczas eksploatacji zwykle różnią się od warunków idealnych, co oznacza, że odpowiednio zmieni się opór toczenia.
Pomiar oporu toczenia
Opór toczenia każdego poszczególnego zestawu kołowego wyznaczany jest w idealnych warunkach testowych. Podłoże musi być płaskie, wolne od przeszkód i brudu, a temperatury muszą mieścić się w określonym przedziale. Zestawy kołowe są następnie badane przy prędkości 4 km/h pod obciążeniem równym około dwóm trzecim maksymalnej nośności. Te idealne warunki umożliwiają porównanie ze sobą rozmaitych kół i zestawów kołowych. Należy jednak wziąć pod uwagę, że rzeczywiste warunki otoczenia podczas eksploatacji zwykle różnią się od warunków idealnych, co oznacza, że odpowiednio zmieni się opór toczenia.